Ishvara Pranidhana
Πώς θα ζούσαμε τη ζωή μας αν ξέραμε ότι υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από εμάς που μας "κρατάει" και μπορούμε να αφεθούμε σε αυτό;
Το Ishvara Pranidhana είναι η πρακτική της εμπιστοσύνης, της αφοσίωσης και της παράδοσης σε κάτι μεγαλύτερο από το εγώ. Δεν είναι μια πράξη αποφυγής αλλά μια πράξη επιστροφής σε κάτι που υπάρχει ήδη μέσα μας. Μια επιστροφή σε έναν βαθύτερο, πιο αληθινό τρόπο ύπαρξης, τον οποίο ο σημερινός κόσμος έχει σχεδόν ξεχάσει.
Στην εποχή της υπερπληροφόρησης, της συνεχούς αυτοπροβολής και της αδιάκοπης βιασύνης, το εγώ έχει αναχθεί σε απόλυτο κέντρο. Μας ζητείται να είμαστε τα πάντα: επιτυχημένες, παραγωγικοί, αυτάρκεις, αυτάρεσκοι, συνεχώς «σε έλεγχο». Το βάρος του να είσαι μόνος «ο δημιουργός του κόσμου σου» γεννά άγχος, αποξένωση και βαθιά υπαρξιακή κόπωση. Εδώ ακριβώς αποκτά νόημα το Ishvara Pranidhana.
Δεν είναι η πίστη σε ένα ορισμένο θεό ή μια συγκεκριμένη μορφή. Είναι η αναγνώριση της δύναμης που διαπερνά και συνδέει τα πάντα: της ζωής που δεν ελέγχουμε πλήρως, της σοφίας που μας υπερβαίνει, της συνθήκης που δεν δημιουργήσαμε, αλλά υπηρετούμε. Είναι το άνοιγμα του εσωτερικού χώρου ώστε να μπορεί να εισχωρήσει κάτι λιγότερο εγωκεντρικό: η εμπιστοσύνη, η ταπεινότητα, η αποδοχή, η σύνδεση.
Σε έναν κόσμο που υμνεί τον ατομισμό, το Ishvara Pranidhana μας προσκαλεί να αφήσουμε τον συνεχόμενο έλεγχο. Να ξεκουράσουμε την καρδιά μας στο άπειρο. Να επιτρέψουμε στη ροή της ζωής να μας κινεί, αντί να την πιέζουμε αδιάκοπα να ακολουθήσει το νου μας. Και τότε αρχίζουν να συμβαίνουν φανταστικά πράγματα: Η εμπιστοσύνη αντικαθιστά το άγχος, η σύνδεση αντικαθιστά τη μοναξιά, η ευγνωμοσύνη αντικαθιστά την έπαρση, η ησυχία αντικαθιστά τον θόρυβο.
Το να πιστεύουμε σε κάτι μεγαλύτερο από εμάς δεν είναι αδυναμία. Είναι το κουράγιο να παραδεχτούμε ότι δεν είμαστε το κέντρο του σύμπαντος και γι’ αυτό το σύμπαν γίνεται ξανά ζωντανό, μυστηριώδες, οικείο. Η πρακτική του Ishvara Pranidhana μας διδάσκει την τέχνη της εμπιστοσύνης και της αφοσίωσης. Τη δύναμη να βλέπουμε τον κόσμο, τους ανθρώπους, τα φυτά, τα ζώα, και να βλέπουμε την έκφραση του ιερού μέσα κι έξω από το καθετί.