Santosha

Το δεύτερο από τα niyamas είναι η Santosha που μεταφράζεται ως πληρότητα, ικανοποίηση που αισθανόμαστε με όσα υπάρχουν στη ζωή μας.

Η εποχή μας έχει αποσυνδεθεί από το παρόν κι αυτό κάνει τη Santosha ένα διαρκώς φευγαλέο αίσθημα. Λέμε: «Θα βρω την ευτυχία, όταν… Δεν το έχω αυτό. Θα το αγοράσω. Τώρα το αγόρασα, χρειάζομαι κάτι άλλο. Όταν το αποκτήσω, θα…» Άλλοτε πάλι ζούμε με τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Αναπολούμε εποχές που ήταν πιο ξένοιαστες, πιο εύκολες, με λιγότερα βάσανα και τις βαφτίζουμε πιο ευτυχισμένες. Η πληρότητα όμως είναι ζήτημα της παρούσας στιγμής. Είναι μια εσωτερική κατάσταση στην οποία, ανεξάρτητα του τι έρχεται στο δρόμο μας, εμείς νιώθουμε γεμάτοι.

Η πρακτική της Santosha δε σημαίνει μη εξέλιξη. Όταν κάτι στη ζωή μας δε μας ευχαριστεί, περνάμε στη δράση. Κάνουμε όλα όσα χρειάζονται, για να βελτιώσουμε την καθημερινότητά μας. Αλλά δε βασίζουμε την ευτυχία μας σε αυτά. Οτιδήποτε μας έρθει είναι καλοδεχούμενο. Δε θα κρατήσει για πάντα. Αν δεν το συνειδητοποιήσουμε, το αίσθημα του ανικανοποίητου θα μας κυνηγά διαρκώς. Η δουλειά που κυνηγάμε, το καινούριο αυτοκίνητο, ο άνθρωπος ή η φιλία που αποζητάμε θα μας δώσουν μια προσωρινή χαρά. Όσο περισσότερο επενδύσουμε σε αυτό το στιγμιαίο αίσθημα ευχαρίστησης και προσπαθήσουμε να το κρατήσουμε, τόσο μεγαλύτερη είναι η απογοήτευση και η λύπη μας όταν το χάσουμε.

Υπάρχει ένα ποίημα του Rumi, του πολύ σημαντικού Πέρση ποιητή, “The guest house”, το οποίο αντικατοπτρίζει πολύ καλά τη στάση που οφείλει να έχει ο άνθρωπος απέναντι σε όσα του επιφυλάσσει η ζωή.

Ο άνθρωπος είναι ένας ξενώνας.
Κάθε μέρα ένας καινούργιος ερχομός.
Μια χαρά, μια θλίψη, μια κακία,
μια στιγμιαία συνειδητοποίηση φτάνει όπως ένας απρόσμενος επισκέπτης.
Υποδέξου τα όλα!
Ακόμα κι αν πρόκειται για ένα πλήθος καημών,
που βίαια αδειάζουν το σπίτι από τα έπιπλά του,
φέρσου σε κάθε καλεσμένο με αξιοπρέπεια.
Θα μπορούσε να σε ετοιμάζει
για μια χαρά καινούργια.
Τη σκοτεινή σκέψη, τη ντροπή, την κακία,
υποδέξου τες στην πόρτα γελώντας και κάλεσέ τες μέσα.
Να είσαι ευγνώμων για καθετί που έρχεται,
γιατί έχει σταλεί ως οδηγός απ’ το υπερπέραν.